ଏପରି ନାରୀ ଆଣି ଦିଅନ୍ତି ସୌଭାଗ୍ୟ..

ବେଦରେ ନାରୀକୁ ଅନେକ ମହତ୍ତ୍ୱ ଓ ଅନେକ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦିଆଯାଇଛି। ବିଶେଷକରି, ବିଦୁଷୀ ଓ ବ୍ରହ୍ମଚର୍ଯ୍ୟଧାରିଣୀ ନାରୀ ବିଶେଷ ମହତ୍ତ୍ୱ ଓ ଗୁରୁତ୍ୱ ପାଇଛନ୍ତି। ‘ଅଥର୍ବବେଦ’ର ଦ୍ୱାଦଶ କାଣ୍ଡ, ଦ୍ୱିତୀୟ ସୂକ୍ତ ଓ ଏକତ୍ରିଂଶ ମନ୍ତ୍ର ଏହାର ଏକ ଉଦାହରଣ। ଏହି ସୁଭାଷିତରେ ନାରୀକୁ କୁହାଯାଇଛି ସୁପତ୍ନୀ, ସୁମାତା ଓ ସୁରତ୍ନା।

ଏଥିରେ କୁହାଯାଇଛି- ଯେଉଁ ବିଦୁଷୀ ନାରୀ ବ୍ରହ୍ମଚର୍ଯ୍ୟ ଆଦି ସୁଗୁଣର ଅଧିକାରିଣୀ; ଯେଉଁ ନାରୀ ନିଜର ବିଦ୍ୱାନ୍‌, ସୁଯୋଗ୍ୟ କୁଟୁମ୍ବଙ୍କ ସହିତ ଏବଂ ପତି ଓ ପୁତ୍ରଙ୍କ ସହିତ ସୁସ୍ଥ ଶରୀର ଓ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ମାରେ ଅବସ୍ଥାନ କରେ, ସେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଧନବତୀ ଓ ସୁଖବତୀ ହେବା ସହିତ ଅଗ୍ରଗାମିନୀ ହୋଇଥାଏ।

ଏହି ମନ୍ତ୍ରର ବ୍ୟାଖ୍ୟାରେ ନାରୀର ଅନେକ ଭୂଷଣର କଥା କୁହାଯାଇଛି। ତାହାର ଗୋଟିଏ ଭୂଷଣ ହେଉଛି- ପତିସାନ୍ନିଧ୍ୟ, ଅର୍ଥାତ୍ ସେ ‘ସୁପତ୍ନୀ’। ତାହାର ଅନ୍ୟ ଏକ ଭୂଷଣ ହେଉଛି- ସେ ‘ଆଞ୍ଜନେୟା’; ଅର୍ଥାତ୍ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ମନମେଳ ରଖି ଚଳିଥାଏ। ସେ ‘ଅନଶ୍ରବା’; ଅର୍ଥାତ୍ ସେ କେତେବେଳେ ହେଲେ ଆଖିରୁ ଲୁହ ଝରାଏ ନାହିଁ। ସେ ‘ଅନମୀବା’; ଅର୍ଥାତ୍ ସେ ସବୁବେଳେ ସୁସ୍ଥ ରହେ। ସେ ‘ସୁମାତା’ ଅର୍ଥାତ୍ ସନ୍ତାନସନ୍ତତିଙ୍କ ସହିତ ସେ ସଦା ସ୍ନେହଭାବ ରଖିଥାଏ। ଏହିସବୁ ଭୂଷଣର ଅଧିକାରିଣୀ ନାରୀକୁ ତେଣୁ ‘ସୁରତ୍ନା’ କୁହାଯାଏ।